ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΣΤΙΣ ΚΑΛΠΕΣ!
Ο Σύλλογος Καλλιτεχνών για την Προώθηση της Τέχνης Κατ-ART-ι και το Τμήμα Νεοελληνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου του Μονάχου σε συνεργασία με το Λύκειο Ελληνίδων Μονάχου και το Ίδρυμα Παλλάδιον σας προσκαλούν στην έκθεση με θέμα και τίτλο "ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΣΤΙΣ ΚΑΛΠΕΣ!" που θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 18 Νοεμβρίου 2023 στο πανεπιστήμιο LMU Μονάχου με αφορμή την 130ή διεθνή επέτειο και την 70ή ελληνική επέτειο του δικαιώματος ψήφου των γυναικών και στο πλαίσιο επιστημονικής ημερίδας με το ίδιο θέμα. Η έκθεση έχει ως στόχο να γιορτάσει μέσω της εικαστικής έκφρασης τις άοκνες προσπάθειες των γυναικών που αγωνίστηκαν για το δικαίωμα στην εκπαίδευση, την επαγγελματική σταδιοδρομία και το δικαίωμα ψήφου, του εκλέγειν και του εκλέγεσθαι.
Οι εικαστικοί καλλιτέχνες εμπνεύστηκαν από τις ιστορίες πρωτοπόρων γυναικών που αγωνίστηκαν για μια πιο δημοκρατική, ίση και δίκαιη κοινωνία. Δημιούργησαν πρωτότυπα έργα σε ύφασμα και από ύφασμα, ενδύματα που αφηγούνται την ιστορική εξέλιξη του δικαιώματος ψήφου των γυναικών σε διάφορες χώρες και πολιτισμούς, τον ρόλο των γυναικών στα πολιτικά κινήματα και τη δύναμη της συλλογικής τους φωνής, τις προκλήσεις που αντιμετώπισαν οι γυναίκες στην πορεία τους προς την πολιτική συμμετοχή, την σημασία της ισότητας και της ενσωμάτωσης για μια δημοκρατική κοινωνία και το όραμα για έναν μελλοντικό κόσμο όπου τα δικαιώματα των γυναικών θα υλοποιούνται πλήρως.
“Το μαντήλι της γιαγιάς μου”
Ψηφιακή εκτύπωση φωτογραφίας σε ύφασμα 100cm x 70cm
Η γιαγιά μου, Μαρία Γουβέλη το γένος Χατζή, χήρα από 39 χρονών, ήταν μία εργάτρια με έξι παιδιά. Ο φωτογραφικός φακός του Ζάκη Κουνάδη (φωτορεπόρτερ) τη συνέλαβε καθώς συμμετείχε σε μία πανεργατική διαδήλωση στο κέντρο της Αθήνας τη δεκαετία του 1980 (δεν γνωρίζω ακριβή ημερομηνία). Στο κάδρο του, επιλέγει ως κεντρική φιγούρα τη γιαγιά μου (και πεθερά του), στο υπόλοιπο πλάνο τοποθετεί τις γυναίκες μπροστά και τους άντρες να ακολουθούν και να πλαισιώνουν το φόντο. Μόνο εκείνη κοιτά στον φακό, μάλλον γιατί τον έχει αναγνωρίσει μέσα στο πλήθος. Ακροβατώντας ανάμεσα στην πραγματικότητα και τη φαντασία, επεξεργάστηκα και εκτύπωσα αυτήν την φωτογραφία ψηφιακά και την μεταμόρφωσα σε ένα ημιδιάφανο μαντήλι. Το μαντήλι έχει πολύπλευρη λειτουργικότητα. Το συναντάμε στην καθημερινότητα αλλά και στην παράδοση. Πρακτικό αλλά και συμβολικό, πιθανά με μεταφυσική ιδιότητα, παρέχει ένα είδος ένδειξης και προστασίας. Η αξία της συσπείρωσης και της αγωνιστικότητας (ατομικής και μαζικής) προάγονται, προστατεύονται αλλά ταυτόχρονα εμψυχώνουν τη συνέχισή τους, σαν παρακαταθήκη για την επόμενη γενιά. Το μαντήλι αυτό θα μου υπενθυμίζει ότι τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν ήταν, ούτε είναι “αυτονόητα”... Το δίκαιο και η ισότητα αποτελούν πεδία συνεχής διεκδίκησης και επαναπροσδιορισμού.
